Tegenwoordig doet de kleine alles volgens – met de nadruk op – haar planning. Ze schrijft die een dag van te voren op in haar dagboek, inclusief een checklist. En dan moet alles ook volgens dat schema gebeuren, inclusief de checklist afvinken.
Vorige week leverde dat al enige strijd op met haar vader (C'est Moi). Ik had haar broodjes voor het ontbijt en voor school gesmeerd terwijl ze aan het douchen was. Daar was ze niet blij mee. Het was niet dat de broodjes niet lekker of goed gesmeerd waren. Boos legde ze aan mij uit dat het haar planning was dat ze de broodjes zelf zou smeren. Zoals zij het ook had gepland in haar dagboek. Ze liet het dagboek met de planning demonstratief zien.
Deze ochtend heb ik alles klaargezet in de keuken zodat zij het zelf allemaal kan doen. Inclusief het krukje om er bij te kunnen. Ze komt naar beneden en gaat aan de eettafel zitten in de woonkamer en slaat haar dagboek open. Ik wijs naar de broodsmeerselspullen en wijs haar op de tijd.
C'est Moi: "Het is al acht uur geweest. Je moet je broodjes smeren."
Laïla: "Nee, eerst de planning checken."
C'est Moi: "Je hebt nog maar twintig minuten en dan is half negen."
Laïla: "Papa, alles moet volgens mijn planning."
Even twijfel ik wat te doen. Ze mag haar gang gaan, besluit ik. Zodat ze veilig figuurlijk op haar snufferd kan gaan in het leerproces van het stipt haar eigen schema's aanhouden in de combinatie met de ijzeren wil van de schoolbel. Ze leest haar planning hardop aan zichzelf voor en begint af te vinken.
Laïla: "Mijn planning zegt: Wakker worden. Check."
Koffie.
Zij was zeker te laat ,ja het is niet makkelijk om vader te zijn .Maar zij gat zeker nog vaker op haar snufferd.😂